N aliko nderek pengaosan wonten Musholla Pak Ustadz ngendiko bilih sak-yektosipun Al Qur'an sampun paring tuntunan kados pundi totocaranipun kawulo Gusti anggenipun bade "nyenyuuwun" wonten ngarsanipun Gusti Ingkang Murbeng Dumados inggih Allah SWT, kados dene sinerat wonten umul kitab Al Fatichah.Ongko sepindah, ngluhuraken asmanipun Gusti Allah kanti memuji raos syukur dumateng sedoyo ingkang sampun dipun anugrahaken dumateng kito. Ugi memuji kanti rilo legawaning penggalih, dumateng Gusti Ingkang Murbeng Dumados Ingkang Moho Asih soho Moho Sayang.
Ongko kalih, ngakeni kanti keyakinan ingkang boten goreh bilih Gusti Allah puniko ingkang dados panguwaosipun sedoyo titah, ngantos ing tembe dinten titiwanci kito dipun jejegaken malih gesang ing alam kelanggengan.
Ongko tigo, nyuwun kanthi ikhlasing penggalih mugi Gusti Allah paring pitedah tumuju wonten margi ingkang leres, inggih marginipun priyantun kawulaning Gusti ingkang dipun paringi ridho , soho sanes marginipun tiyang ingkang ketiban murkaning Gusti Allah utawi marginipun tiyang ingkang keblasuk kedlarang-dlarang gesangipun.
Pramilo lajeng anggenipun manembah kanti nyenyuwun wonten ngarsapipun ingkang Moho Mulyo, kedah resik saking rumbedo "manah drengki" lumantar nyenyuci maos istighfar "Astaghfirullah hal adhiem" (Duh Gusti, kawulo nyuwun ampunan Paduko).
Nah, Pak Ustadz lajeng ngendiko menawi kito istighfar puniko taksih ngemu suraos "ambeg kamanungsan" wantun nyuwun amargi pinaringan "hak" . Menawi temen-temen kanti leganing penggalih pasrah dumateng wonten ngarsanipun Gusti Allah, wonten ingkang langkung parayogi dipun lampahi kanti ndonga kados dene Nabi Yusuf a.s maos "Gufronnata" (duh Gusti Allah, tanpo lilah kasih sayang saking Paduko, kawulo boten bade sagah marak sowan wonten ngarso Paduko) .
Kepareng lajeng Kulo pitaken dateng Pak Ustadz, "punopo donga kulo kanti awalan "istighfar" prayogi dipun gantos kaliyan "Gufronata"?. Pak Ustadz paring jawaban "boten sisah, ingkang langkung wigatos naliko nyuwun ampunan saking Gusti Allah, manah kito saged saestu ikhlas pasrah manembah dados kawulaning Gusti ingkang kebak kekirangan soho kalepatan".
Alhamdulillah hirobil-alamien, lajeng manah kula "mak pyar" rumaos kados dene kesiram toya sewindhu.
Wallahualam bissawab.......
Mungkasi andaran rembag agami ing seratan puniko, keparengo kulo sumelo atur akak-ajak; sumonggo sami asesanti "Senajan urip neng alam ndonya koyodene gedene mung sak klentheng (isi kapok randu), terus di wiyak wiyak kadidene suwene nganti sak rendheng, nanging isih suwe urip neng alam akherat amargo suwene tanpo winates, yo kuwi alam kelanggengan bareng antarane kawulo karo Gusti". Amien.
Monggo kulo nderek sesarengan panjenengan sami.
